Είναι ολοκόκκινες και τις λατρεύεις… Ε, λοιπόν, οι φράουλες είναι αυτή την εποχή στα φόρτε τους… Γι’ αυτό αξίζει να μάθεις πως θα τις εκμεταλλευτείς!

Φράουλες με σαντιγί ή γιαούρτι, φράουλες φλαμπέ, φράουλες με κρέπες, ή μια λαχταριστή τάρτα φράουλας, παγωτό φράουλα ή μαρμελάδα από κατακόκκινες φράουλες! Τίποτα όμως, και ποτέ δεν θα αντικαταστήσει τη γεύση της, τη ζουμερή σάρκα της που λιώνει στο στόμα, το άρωμά της και την απέραντη ευχαρίστηση που δίνει όταν ξανάρχεται n ώρα της συγκομιδής.

Φραουλοϊστορίες…

Οι Ρωμαίοι γνώριζαν τη φράουλα, αλλά δεν την καλλιεργούσαν στους κήπους τους. Κι όμως το επιστημονικό όνομά της, fragsris chiloensis, μας έρχεται από τα Λατινικά. Οι Ευρωπαίοι γείτονές μας, λιγότερο λαίμαργοι, προτίμησαν να την κρατήσουν στο έδαφος, να έρπεται, δείχνοντας έτσι μια κάποια αχαριστία μπροστά στα εξαίρετα γευστικά προτερήματα αυτού του υπέροχου φρούτου. Τον Μεσαίωνα άρχισαν οι πρώτες καλλιέργειες της μικρής άγριας φράουλας, που ερχόταν από τις Άλπεις, της μόνης που ήταν γνωστή εκείνη την εποχή. Με την υβριδοποίηση της με άλλα ευρωπαϊκά είδη και με το χρόνο, n ποιότητά της βελτιώθηκε.

Ωστόσο, το φρούτο αυτό παραμένει μικρό παρά το νέο αίμα που της έφερε τον 17ο αιώνα το αμερικάνικο είδος που ήρθε από τη Βιρτζίνια. Όμως, n πραγματική επανάσταση στην ιστορία της φράουλας έγινε έναν αιώνα αργότερα χάρη σε φυτά που έφερε από τη Χιλή ο αξιωματικός του ναυτικού, Φρεζιέ. Έτσι, γεννήθηκαν οι πρώτες μεγάλες φράουλες που είναι και n βάση για τις περίπου 600 ποικιλίες τις οποίες απολαμβάνουμε σήμερα.

Ο καρπός της φράουλας

Μια φράουλα δεν είναι ένας πραγματικός καρπός… τουλάχιστον για τους βοτανολόγους. Οι πραγματικοί καρποί είναι αυτοί οι μικροί κίτρινοι κόκκοι που υπάρχουν κατά δεκάδες στην  επιφάνεια της φράουλας. Όμως, για μας που ακούγοντας και μόνο τη λέξη φράουλα νιώθουμε να τρέχουν τα σάλια μας, όλα αυτά δεν έχουν καμιά σημασία. Άσχετα από την ποικιλία στην οποία ανήκουν και από την εποχή κατά την οποία εμφανίζονται, νωρίς την άνοιξη, το καλοκαίρι ή αργότερα, καλό είναι να μη χάνουμε την  ευκαιρία.

Όταν την αγοράζουμε, μια φράουλα πρέπει να δείχνει καθαρή, λαμπερή και σαρκώδης. Επίσης, οι μικρές σατινέ τριχούλες τnς πρέπει να φαίνονται ορθωμένες πάνω στην επιδερμίδα τnς. Όσο για τον πράσινο «γιακά» τnς, είναι κι αυτός μια ένδειξη τού πόσο φρέσκια είναι: πρέπει να είναι καταπράσινος, καλοσχηματισμένος και γεμάτος δροσιά.

Φράουλες και το μυστικό της γεύσης

Ώριμες, οι φράουλες δεν διατηρούνται περισσότερο από 48 ώρες μέσα σε ένα κουτί που κλείνει αεροστεγώς μέσα στο ψυγείο. Όμως, όταν είναι κάπως άγουρες, μnν περιμένεις ότι θα ωριμάσουν στο σπίτι και ότι θα αποκτήσουν την τόσο λαχταριστή γεύση τους.

Πάντως, τις ωραίες, ώριμες φράουλες θα φροντίσεις να τις πλένεις πάντα με τα κοτσανάκια τους. Μ’ αυτό τον τρόπο δεν θα εισχωρήσει νερό μέσα στη σάρκα τους. Διαφορετικά, ένα μεγάλο μέρος από το άρωμά τους χάνεται. Επίσης, μπορείς και να τις καταψύξεις, τοποθετώντας τις σε μια σειρά, τn μία πλάι στην άλλη. Όταν παγώσουν, θα τις συγκεντρώσεις σε σακουλάκια, αλλά επειδή το φρούτο αυτό αγαπάει πολύ το νερό, n πλήρης κατάψυξη του δεν συνιστάται.

Φράουλες και η ωφελιμότητα τους

Λέγεται ότι κάποιες από τις διασημότητες χρωστούν τn σφιχτή και ροδαλή επιδερμίδα τους στn συχνή περιποίηση του προσώπου τους με φράουλες και χλιαρό νερό. Είναι αλήθεια ότι n μάσκα με φράουλα τονώνει την επιδερμίδα και την κάνει απαλή και όμορφη.

Όμως, το φρούτο αυτό έχει και πολλές άλλες αρετές: Παρόλο που περιέχει μόνο 40 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, n φράουλα είναι καθαρτική, διουρητική και δίνει στον οργανισμό βιταμίνες Β και C, σίδηρο, φωσφόρο, ασβέστιο και τανίνες, στοιχεία που συνιστώνται στους υπερτασικούς και σε εκείνους που υποφέρουν από ρευματισμούς και δυσκοιλιότητα.