Πως τα όνειρα έφεραν τις μεγάλες αποφάσεις για το Café Americain

by madamelefo
23/04/2018
in Food, People, Places

Η Κωνσταντίνα Ιωάννου, είναι το “κρυφό… χαρτί” του Café Americain, αφού ως chef και ιδιοκτήτριά του μάς προσφέρει τον καλύτερό της εαυτό, για να νιώσουμε άνετα στο πρώτο «σαλόνι» της Λευκωσίας. Και σήμερα, μας ξεναγεί στον προσωπικό της χώρο, που έστησε με μαεστρία και τον χειρίζεται άψογα με τη βοήθεια των πολύτιμων συνεργατών της.

Μαλλιά Quick Spa, Μακιγιάζ Thea Chrys

Στα 34 της, πριν περίπου δυο χρόνια, σκεφτόταν ότι δεν θα είχε για μια ζωή τις αντοχές, τη ζωντάνια και την όρεξη να δημιουργεί… Και πήρε τις μεγάλες της αποφάσεις.

«Το θέμα «καριέρας» για μια γυναίκα chef μετά τα 40 κλείνει… Και όχι για την ψυχή μου ή το πνεύμα μου, αλλά σωματικά, δεν μπορείς να έχεις τις ίδιες αντοχές μέσα στην κουζίνα με το στρες που επικρατεί. Είναι το θέμα της δημιουργίας, της έμπνευσης, του συντονισμού… Το φαγητό είναι κάτι ζωντανό και πρέπει να το σέβεσαι όταν το φτιάχνεις… Εγώ του μιλώ, για να καταλάβεις! Από την άλλη, το φαγητό το σερβίρεις σε κάποιον, που σου διαθέτει τον προσωπικό του χρόνο, και έρχεται στο χώρο σου για να περάσει καλά! Και επειδή δεν υπάρχει πολύς προσωπικός χρόνος, πρέπει να σεβαστείς τον πελάτη σου και να φροντίσεις να φάει καλά! Αλλά και το γεγονός, ότι θα πληρώσει γι’ αυτό που του προσφέρεις, σε κάνει ακόμη πιο υπεύθυνο για να απολαύσει ένα καλό, ποιοτικό και νόστιμο πιάτο. Είναι θέμα σεβασμού… Έτσι, αποφάσισα να κάνω το μεγάλο άλμα… Αλλά το πού θα το έκανα ήταν πολύ μεγάλο δίλημμα… Όταν έφυγα από τη Λευκωσία, έλεγα ότι δεν θα ξαναεπιστρέψω στην Κύπρο… Παρόλα αυτά, συνειδητοποίησα ότι η Λευκωσία είναι η πόλη που έζησα το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, απ’ όλες τις πόλεις που έτυχε να μείνω, και είναι η πόλη που μου… «κάνει». Εδώ ο κόσμος είναι ακόμα χαρούμενος, όλοι είναι πιο χαμογελαστοί, δεν μιζεριάζουν, έστω κι αν περνούν δύσκολα… Γι’ αυτό και αποφάσισα να επενδύσω, όχι μόνον σε χρήμα, αλλά και σε ψυχικά αποθέματα, σε όνειρα και γεύσεις…», μου εξομολογείται.

Άρωμα μιας άλλης εποχής

Η αγαπημένη σεφ, επιχειρηματίας πια, με το λατρεμένο “Dream A Little Dream Of Me” και τη μελωδική φωνή του Louis Armstrong και της Ella Fitzgerald να ακούγεται στο background, άρχισε να μου περιγράφει την πορεία μέχρι να υλοποιήσει τα όνειρά της… «Για ενάμιση χρόνο έψαχνα να βρω το χώρο που θα μου έκανε… κλικ! Τη μια σκεφτόμουν ότι επειδή έλειπε ένα εστιατόριο με γεύσεις της Κορσικής, ή ένα με καλή γαλλοϊταλική κουζίνα, να επιχειρήσω κάτι τέτοιο. Μετά άλλαζα γνώμη, και περιδινιζόμουν σε διάφορες σκέψεις. Τελικά, στις 25 Δεκεμβρίου, ανήμερα Χριστουγέννων, ένας φίλος με ενημέρωσε για ένα χώρο στη Θεμιστοκλή Δέρβη… Αυτό ήταν! Ήταν «έρωτας… από την πρώτη ματιά»! Στις 31 του Δεκέμβρη υπέγραψα κι έγινε δικός μου! Από εκείνη τη στιγμή η φαντασία μου… ταξίδευε! Παρέα με τον Μιχάλη Μέλλιο, τον καλό μου συνεργάτη από την εποχή της Αθήνας, όπου δουλέψαμε μαζί, αρχίσαμε να μελετάμε τη διακόσμηση του χώρου… Αποκλείσαμε την ιδέα της Κορσικής, γιατί ο ίδιος ο χώρος μιλούσε… και μας έλεγε ότι έπρεπε να προσανατολιστούμε προς το αμερικάνικο στιλ… Επειδή όμως, το street food της αμερικάνικης κουζίνας δεν το «υποστηρίζω», κατευθυνθήκαμε προς ένα πιο νοσταλγικό στιλ του Μανχάταν, του τύπου «Once upon a time»…

Μια νύχτα όμως, βλέποντας μια ταινία με φίλους, κολλήσαμε! Βλέπαμε το «Casablanca» με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, και ταξιδεύαμε μαζί του από το ομώνυμο café στο Μαρόκο, αλλά και το Café American στο ξενοδοχείο Ritz στο Παρίσι (όπου ο ένας έτρωγε αστακό, ο άλλος έπαιζε χαρτιά, κάποιες κυρίες έπιναν το τσάι τους, και ο μουσικός έπαιζε πιάνο). Ήταν η πηγή της έμπνευσης μας! Και εγένετο Café Americain, που έμελλε να γίνει το «σαλόνι της Λευκωσίας». Έχοντας στο πλευρό μου τον πιστό συνεργάτη μου, τον Μιχάλη Μέλλιο, που σήμερα είναι και ο μετρ του χώρου, καταθέσαμε τον καλύτερό μας εαυτό και τελικά με προσωπικές επιλογές από vintage έπιπλα και φωτιστικά, δημιουργήσαμε το Café Americain…

Πάνω από το μπαρ για παράδειγμα, η χαρακτηριστική αφίσα ήρθε κατευθείαν από Αμερική και είναι η αυθεντική αφίσα γαλλικού τσίρκου, που πήγε στη Νέα Υόρκη το 1920. Το έπιπλο του μπαρ, είναι της ίδιας εποχής, το φωτιστικό είναι του 1930, ακόμα και ο Louis Armstrong είναι κι αυτός πολύ μεγάλος σε ηλικία, ήρθε από αγγλική αντικερί… Το Café Americain είναι ένας χώρος που μας ικανοποιεί απόλυτα και δεν μπορώ να τον φανταστώ διαφορετικό… Βέβαια, εάν δεν είχα στο πλευρό μου τον Μιχάλη δεν θα μπορούσα να υλοποιήσω αυτό το όνειρό μου», ομολογεί η ίδια.

Και το πιο ενδιαφέρον; Το Café Americain είναι το σαλόνι του σπιτιού μας και η Κωνσταντίνα, η προσωπική μας σεφ! Σ’ αυτή τη φιλοσοφία βασίστηκε η δημιουργός του και αυτό το mood θέλει να περάσει για τον χώρο της. Εδώ δεν χωρούν οι τυπικότητες… Έτσι, και το μοντέρνο σκισμένο jean, και η βερμούδα και το αθλητικό παπούτσι, συνυπάρχουν δίπλα στο κοστούμι! «Ο υπεύθυνος της σάλας το καλοκαίρι θα κυκλοφορεί και με βερμούδα, θέλοντας να δώσει την ταυτότητα της άνεσης που αποπνέει το Café Americain. Εδώ δεν υπάρχει ο ηλικιακός ή κοινωνικός ρατσισμός, όλες οι ηλικίες «δένουν» και οι νέοι απολαμβάνουν το φαγητό ή το ποτό τους πλάι με τους πιο ηλικιωμένους. Μέχρι και η Αμερικανίδα πρέσβειρα, επέλεξε αυτό το τραπέζι που καθόμαστε, και απόλαυσε το φαγητό της με την παρέα της, ενώ απέναντι έπιναν τις μπίρες τους μια παρέα νεαρών με μηχανές Harley και κάποιες κυρίες έπαιρναν τον καφέ τους», επιβεβαιώνει η Κωνσταντίνα.

Μενού αξιώσεων

Μετά απ’ όλα αυτά, ήρθε η σειρά του μενού… Όσο έπαιρνε μορφή το Café Americain από διακοσμητικής άποψης, η chef έπαιξε με τις γεύσεις… «Από το 2008-2013 που εργαζόμουν στη Λευκωσία, το 2017, όταν άρχισα να επαναδραστηριοποιούμαι, διαπίστωσα πως οι γευστικές απαιτήσεις του κόσμου άλλαξαν. Όσοι στο παρελθόν απολάμβαναν τις δημιουργικές ιδέες μου στο πιάτο άλλαξαν νοοτροπία, ενώ η νεολαία έχει τελείως διαφορετική αντίληψη περί γεύσης, έχει άλλη παιδεία. Γι’ αυτό, το Café Americain συμβαδίζει με την εποχή του και δεν έχει καμία σχέση με τον πολυτελή χώρο του 1900 και το gourmet menu του. Το gourmet ανήκει πλέον στο παρελθόν… Εδώ θα απολαύσετε ένα γλυκό και θα πιείτε ένα λικέρ και θα διαβάσετε το βιβλίο σας, ή θα απολαύσετε τον αστακό για κυρίως πιάτο, ή θα πιείτε το ποτό σας στο μπαρ και κάθε Τετάρτη βράδυ ή Κυριακή μεσημέρι θα ακούσετε live jazz μουσική…

Posted by Cafe Americain on Wednesday, March 14, 2018

«Το Café Americain είναι μια κλασική brasserie, με ρομαντική ατμόσφαιρα, όπου το brunch και το lunch είναι μια casual υπόθεση, ενώ το βράδυ προτείνω πιο αναβαθμισμένα πιάτα, αλλά όχι gourmet! Αντλώ την έμπνευση μου από τους ίδιους τους ανθρώπους που έρχονται εδώ. Αν μου ζητήσεις μια ιδιαίτερη γεύση, θα μπω μέσα στην κουζίνα μου, κι αν έχω τα υλικά θα τη βγάλω! Και να σου πω ακόμη κάτι; Ακόμη βλέπω όνειρα με συνταγές, και «εκτελώ» τα όνειρά μου!

Προχθές πέρασε μια κυρία μ’ ένα καταπληκτικό λουλουδένιο φόρεμα, και μπήκα στον πειρασμό! Μπήκα μέσα στο «ζαχαροπλαστείο» κι έφτιαξα μια τάρτα, που την στόλισα με χειροποίητα λουλούδια από ζύμη! Οι επιρροές βρίσκονται παντού, και ο εγκέφαλός μου στροφάρει με 1000! Παρόλα αυτά, επειδή όσοι με ακολουθούν για χρόνια, θέλουν τις γεύσεις του χθες, από τον Μάιο και κάθε Πέμπτη, θα παρουσιάζω κι ένα menu dégustation, ένα gourmet τελετουργικό, για να ικανοποιήσω το top end της γαστρονομικής κουλτούρας του κόσμου μου. Το κάθε πιάτο θα συνοδεύεται από το δικό του ποτό ή ρόφημα, και εννοείται θα έχω εναλλαγές πιάτων».Η Κωνσταντίνα πλέον, η διακριτική νεαρή chef που είχα γνωρίσει πριν μια δεκαετία, είναι πιο ώριμη από ποτέ, με καθαρή, ορθολογιστική σκέψη και πολλά όνειρα, μεταμορφώθηκε πια σε μια τολμηρή επιχειρηματία στο χώρο της εστίασης που τόσο λατρεύει. Αισιοδοξεί ότι η ανεξάντλητη φαντασία της θα την στηρίξει να υλοποιήσει τα όνειρά της και να φθάσει εκεί που της αξίζει. Άλλωστε, επειδή εξακολουθεί και είναι ο ιθύνων νους στην κουζίνα, και δημιουργεί όσα θα τέρψουν τον ουρανίσκο σας, ένα είναι βέβαιο: Το Café Americain, το «σαλόνι της Λευκωσίας», όπως το λέει χαϊδευτικά, μπορεί να γίνει και το δικό μας σαλόνι!

Posted by Cafe Americain on Wednesday, February 28, 2018

«Το αγαπώ το Café Americain, είναι το πρώτο δικό μου εστιατόριο και τώρα διανύει ήδη τον έβδομο μήνα της ζωής του… Θέλω να το δω να «ενηλικιώνεται» και να βάλει τη σφραγίδα του στο χώρο της εστίασης της Λευκωσίας. Γι’ αυτό προσπαθώ να είμαι σωστή στα πάντα: Στην κουζίνα μαζί με την ομάδα μου που με στήριξε σε όλη την πορεία μέχρι τώρα, στη σάλα, στον κόσμο μου. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη… Είναι ένα στοίχημα πολύ προσωπικό και θέλω να το κερδίσω. Όταν σε μερικούς μήνες θα γιορτάσουμε τα πρώτα γενέθλια του, θα είναι μια καθοριστική στιγμή και για μένα, και αισιοδοξώ να μπορώ να αφιερώνω περισσότερο χρόνο και στην Κωνσταντίνα…

Η ζωή είναι ωραία, και θέλει τα δικά της vibes, vibes από jazz μουσική, και ανεπανάληπτες γεύσεις στο Café Americain δια χειρός Κωνσταντίνας.

ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΗΣ

* Μ’ αρέσει η τρούφα, και τη χρησιμοποιώ χειμώνα-καλοκαίρι, έστω κι αν είναι βαριά για τις καιρικές συνθήκες του καλοκαιριού!
* Λατρεύω το φρέσκο ελληνικό αυγοτάραχο Μεσολογγίου, γιατί είναι πολυχρηστικό!
* Μ’ αρέσει το φασκόμηλο και το δεντρολίβανο, αλλά και το τζίντζερ και το τσίλι, που τα βάζω ακόμη και μέσα στο νερό, για ένα εναλλακτικό twist στο νερό που πίνουμε!
* Λατρεύω το φαγητό της μαμάς μου, και ειδικά τις φακές και το παστίτσιο της! Έστω κι αν τα φτιάχνω κι εγώ, σαν της μαμάς μου δεν είναι…
* Το αγαπημένο μου πιάτο στο εστιατόριο; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο, γιατί είναι όλα τους «παιδιά» μου!
* Από τα πιο δημοφιλή πιάτα στο Café Americain είναι τα burgers, τα Tagliolini με τρούφα, το σεβίτσε (ceviche), η τάρτα μου…