Την Χριστίνα την «εντόπισα» πριν κανένα χρόνο, όταν οι δημιουργίες της «ταξίδεψαν» το 2018, παρέα με τη συλλογή της Μύριαμ Σώσειλος (με το brand της MyriamSOS Fine Jewellery) στο London Fashion Week… Είχα εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από τη δουλειά της και ασφαλώς, δεν παρέλειψα να την «ακολουθήσω» στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram. Τελευταία πρόσεξα ότι η φαντασμαγορική συλλογή της μεγάλωνε απρόσμενα… Κι έτσι αποπειράθηκα να επικοινωνήσω μαζί της. Απάντησε στο μήνυμά μου, κλείσαμε ραντεβού και σε λίγες μέρες βρέθηκα στη Λεμεσό, στο σπίτι της, όπου έχει και το ατελιέ της. Περιστοιχισμένη από μια απίστευτα μεγάλη και εντυπωσιακή σειρά από εσάρπες, φουλάρια, αλλά και γιλέκα, και hand warmers και γάντια, και περιδέραια, η Χριστίνα με υποδέχθηκε μ’ ένα πλατύ, γεμάτο ζεστασιά χαμόγελο. Δεν γνωριζόμασταν κάν, αλλά ήταν σαν να την ήξερα χρόνια… Έκανα μια πρώτη «εξερεύνηση» στις απίθανες δημιουργίες της… Τυλίχτηκα μια υπέροχη γκρίζα εσάρπα, και πραγματικά μ’ έκανε να αισθανθώ διαφορετικά από το να φορώ τη μάλλινη, κεντητή πασμίνα μου. Ένιωσα ένα μοναδικό αίσθημα που μόνον ένα felting κομψοτέχνημα μπορεί να δημιουργεί… Τι είναι όμως, το felting; Η Χριστίνα ήταν έτοιμη να με «ξεναγήσει» στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας του…
Δεν χρειάστηκαν πολλά για να νιώσω κι εγώ άνετα… Με θέα τον κήπο της, και παρέα μ’ ένα ποτήρι δροσερή λεμονάδα, και υγιεινά καλούδια, άνοιξε το βιβλίο της ζωής της άρχισε να μου διηγείται την διαδρομή της… «Καταρχήν, κατάγομαι από τη Ρουμανία, και βρέθηκα στην Κύπρο, όταν παντρεύτηκα τον Γιώργο, τον αγαπημένο μου σύζυγο… Από πολύ νεαρή ηλικία με «τραβούσε» η τέχνη και η φιλολογία, να φανταστείς έγραφα ποίηση… Όταν τέλειωσα το σχολείο όμως, ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι ήθελα να ασχοληθώ με την Τέχνη. Ωστόσο, η μαμά μου αντέδρασε και μου είπε: «Θέλεις να πεθάνεις της πείνας; Αποκλείεται να ακολουθήσεις κάτι τέτοιο»… Οπότε, έπρεπε να βάλω… φρένο στα όνειρα και τις επιθυμίες μου… Είχαν δίκιο οι γονείς μου να σκέφτονται έτσι… Γιατί τότε ήταν η εποχή της δικτατορίας του Τσαουσέσκου και σίγουρς ότι δεν θα μπορούσα να επιβιώσω με μια τέτοια επιλογή… Έτσι μετά απ’ τις προτροπές της μαμάς μου, βρέθηκα στο Πανεπιστήμιο να σπουδάζω όχι τέχνη, αλλά Mechanical Engineering! Θυμάμαι ότι μου έλεγε ότι «Με τις γνώσεις που θα σου προσφέρει αυτή η σχολή, θα έχεις ένα μέλλον εξασφαλισμένο. Και τότε, όταν θα μπορείς, να πληρώσεις μόνη σου τη σχολή για να κάνεις και Τέχνες»…
«Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν είχα καμία σχέση με αυτό που σπούδαζα… Παρόλα αυτά, όλα μου ήρθαν πολύ εύκολα στη φοιτητική ζωή μου… Κι αυτό επειδή στο νου μου έκανα παραλληλισμούς με τη φαντασία μου! Για παράδειγμα, στα Superior μαθηματικά που είχα στην ύλη της σχολής, τα πήγαινα περίφημα, έπαιρνα τους καλύτερους βαθμούς… Απλά, γιατί ήθελαν φαντασία… Όταν όμως, είχα πρακτική, τότε ήμουν τελευταία! Στο χαρτί έγραφα το αποτέλεσμα της άσκησης, όταν όμως, έπρεπε να βάλω τη θεωρία στην πράξη, ο νους μου μπλόκαρε! Σ’ αντίθεση με μένα, ο Γιώργος, που τότε ήταν συμφοιτητής μου, και για 35 χρόνια τώρα ο σύζυγός μου, στη θεωρία δεν έπαιρνε και την καλύτερη βαθμολογία. Στην πράξη ωστόσο, αποδείκνυε καθημερινά ότι είχε κι έχει μυαλό και χέρια μηχανολόγου!
Σήμερα, ομολογώ, ότι στο μόνο πράγμα που με βοήθησε το Πολυτεχνείο, είναι ότι μου «πρόσφερε» τις γνώσεις για να είμαι οργανωμένη… Βέβαια, μου «πρόσφερε» και τον Γιώργο, που τον γνώρισα στο Πανεπιστήμιο, κι έτσι όταν σε πέντε χρόνια πήραμε το πτυχίο μας, παντρευτήκαμε και ήρθαμε στην Κύπρο. Βέβαια, δεν χρειάστηκε να εργαστώ ως Μηχανολόγος, γιατί θα ήμουν μια σκέτη… καταστροφή! Έτσι, όταν εγκατασταθήκαμε στην Κύπρο, άρχισα να πειραματίζομαι με διάφορες μορφές Τέχνης…
Η αλήθεια είναι ότι εδώ ανακάλυψα έναν πραγματικό θησαυρό από πρώτες ύλες, που λαχταρούσα να έχω στη Ρουμανία, αλλά δεν τις έβρισκα πουθενά… Στα αρχικά στάδια των πειραματισμών μου έφτιαχνα πουλόβερ έργα τέχνης… Είχα την τύχη να γνωρίσω τον John Corbidge και γίναμε πάρα πολύ καλοί φίλοι… Ήταν ο άνθρωπος που με στήριξε αφάνταστα, και γι’ αυτό μου εγκαινίασε και την πρώτη μου έκθεση με τα πλεκτά έργα τέχνης μου».
«Με βάση τα έργα του έφτιαχνα νέα πλεκτά… Μου αρέσει πάντα να εκφράζομαι μ’ ένα διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό τομέα της τέχνης… Κι αυτό με συναρπάζει! Είμαι αυτοδίδακτη, κι αν είχα την ευκαιρία να σπουδάσω τέχνη, θα ήμουν πανευτυχής… Βέβαια, αφήνω τον εαυτό μου να εκφραστεί ελεύθερα… Έτσι, εκείνο που μπορεί να βρίσκεται στον κόσμο της φαντασίας μου προσπαθώ να το μεταφέρω στις δημιουργίες μου, πιστεύω με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο».
Μετά την δημιουργία των συλλογών με τα πλεκτά έργα τέχνης, η Χριστίνα βρήκε άλλο μέσο έκφρασης της καλλιτεχνικής πτυχής του εαυτού της… Ασχολήθηκε και με τα ταπισερί… «Βέβαια, αν δεν είχα τον Γιώργο να με στηρίζει στα πρακτικά θέματα, μπορεί να μην έφτιαχνα τίποτα… Ο Γιώργος λοιπόν, ήταν εκείνος που μου έφτιαξε τον πρώτο μου αργαλειό». Μετά έφτιαξε χειροποίητες κατασκευές για τα Χριστούγεννα… Στη συνέχεια ήρθαν τα γλυπτά αυγά, μια σειρά ονειρεμένη, που ακόμη και η ίδια τη θαυμάζει… Πρέπει να είχε τεράστια υπομονή όταν τα κατασκεύαζε… Ακολούθησε η ζωγραφική σε μετάξι, που σηματοδοτήθηκε με την τελευταία της έκθεση… Μιλάμε πριν 10 χρόνια…
Τώρα όμως, πλησιάζει η στιγμή που η Χριστίνα θα παρουσιάσει πια τη νέα της δουλειά: Τα χειροποίητα φουλάρια και τις εσάρπες της, που έφτιαξε με τη μέθοδο του felting. Που έμαθε όμως αυτή τη μαγική διαδικασία; «Είπαμε είμαι αυτοδίδακτη… Αλλά η μοίρα το ‘φερε, ένα ατύχημα που είχα πριν 10 χρόνια να με φέρει κοντά στο felting… Έσπασα το γόνατό μου και έμεινα καθηλωμένη για αρκετό καιρό… Κι έτσι ανακάλυψα στο διαδίκτυο τη μέθοδο του felting. Όμως, επειδή δεν καταλάβαινα πως γίνεται ακριβώς, αγόρασα βιβλία, διάβασα πολύ, και σιγά σιγά μπήκα στο νόημα… Παρακολούθησα πολλά διαδικτυακά μαθήματα, κι έτσι άρχισα να πειραματίζομαι! Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η τεχνική, κι έτσι πριν τρία χρόνια σ’ ένα ταξίδι μου στην Ιταλία, γνώρισα δυο χαρισματικές felting artists, την Katia Mokeyeva και τη Fiona Duthie.
Πήγα στην ομαδική τους έκθεση, πήγα στα μαθήματά τους και πραγματικά «ερωτεύτηκα» την προσωπικότητά τους, το ταλέντο τους, τις γνώσεις τους και τις δημιουργίες τους. Είχα ήδη ασχοληθεί με το felting 7 χρόνια, αλλά συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα παρά μόνον το αλφάβητο… Και με τις τεχνικές τους μ’ έμαθαν να γράφω.. ποίηση! Έτσι, εφαρμόζοντας τις τεχνικές που μου δίδαξαν, οι σημερινές δημιουργίες μου είναι το αποτέλεσμα όσων έμαθα κοντά τους», μας εξήγησε η Χριστίνα. Kαι άρχισε να μου παρουσιάζει τα έργα της…
Για να καταλάβουμε πως ακριβώς γίνεται η διαδικασία του felting μεταφερθήκαμε στο εργαστήριό της, όπου μου έδειξε ακριβώς τον τρόπο… Ένας τρόπος απίστευτος, χρονοβόρος, που χάρη σε μια μοναδική μέθοδο από layers μεταμορφώνει τα υψηλής ποιότητας φυσικά και eco friendly υλικά που χρησιμοποιεί… Το hand painted 100% ολομέταξο ύφασμα, οι φυσικές ίνες και το super φίνο μαλλί merinos, με την μεταξένια απαλότητα, με τη μέθοδο του felting γίνονται εσάρπες, φουλάρια, γιλέκα, γάντια, σε μια πανδαισία χρωμάτων…
Μόνον αν το δεις μπορείς να καταλάβεις περίπου πως γίνεται… Ευτυχώς, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της Χριστίνας, θα προβάλλεται ένα σχετικό βίντεο για να μπορέσεις να αντιληφθείς την διαδικασία… Πάντως, η Χριστίνα έχει τεράστια φαντασία, μπόλικα αποθέματα υπομονής και αγάπη γι’ αυτό που κάνει… Μόνον έτσι επιτυγχάνονται τα μοναδικά αποτελέσματα που της δίνει η τεχνική του felting. Απ’ ότι μου εξήγησε η ίδια, η ιδιαιτερότητα του felting έγκειται στο ότι για την δημιουργία του δεν χρειάζονται εργαλεία, παρά μόνο τα χέρια μας και νερό!
Το Wet Felting εκμεταλλεύεται την ιδιότητα του φίνου μαλλιού merinos να συστρέφεται κάτω από ορισμένες συνθήκες. Οι ίνες του μαλλιού όταν βραχούν και τριφτούν κινούνται κατά 90 μοίρες προς την πηγή της τριβής και έπειτα απομακρύνονται σχηματίζοντας διάφορα “μοτίβα”. Βέβαια, σε κάθε κίνηση του μαλλιού μόνο το 5% των ινών συστρέφεται. Έτσι κάνοντας συνεχείς κινήσεις χτίζεται σιγά-σιγά το ύφασμα.
Όπως μου εξήγησε η Χριστίνα, η τεχνική του felting είναι ο αρχαιότερος τρόπος κατασκευής υφάσματος και έχει τις ρίζες του στις απέραντες στέπες της Μογγολίας και του Κιργιστάν. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκα ότι το πίλημα, όπως το ονόμαζαν, το χρησιμοποιούσαν και στην αρχαία Ελλάδα. Ωστόσο, στην σύγχρονη Ελλάδα δεν διασώζεται τίποτα που να αποδεικνύει ότι η τεχνική αυτή επαναχρησιμοποιήθηκε τον τελευταίο αιώνα.
Βέβαια η τεχνική του felting επανήλθε στο προσκήμιο τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, αυτή τη φορά ξεκίνησε από την βόρεια Ευρώπη όπου και ανάγεται σε πολύ μοντέρνα τέχνη. Εξέλιξη του felting αποτελεί η σύγχρονη τεχνική Nuno Felting, που είναι ιαπωνικής καταγωγής και συνδυάζει μετάξι ή άλλα υφάσματα με μαλλί. Με την τεχνική αυτή οι ίνες του μαλλιού διαπερνούν την ύφανση και καθώς το μαλλί συρρικνώνεται, τα δύο υλικά γίνονται ένα. Όταν η διαδικασία ολοκληρωθεί δημιουργούνται πτυχώσεις στο ύφασμα, μέσα στις οποίες φωλιάζει το μαλλί. Σαν αυτές που θα παρουσιάσει σε λίγες μέρες στην έκθεσή της και η ταλαντούχα Χριστίνα Κούντα.
Η Χριστίνα Κούντα θα παρουσιάσει τη Handmade Artwear της σε έκθεση. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 22 Νοεμβρίου, στις 19.00 μ.μ. στον Εκθεσιακό Χώρο ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΑΜΑΘΟΥΣΙΑ, Λεωφ. Αμαθούντος 13, Άγιος Τύχωνας, Λεμεσός, τηλ. 99420124. Μέρος των εσόδων θα παραχωρηθεί στον ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ -ΝΗΠΙΟΚΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
Εάν θέλεις να εξερευνήσεις την ιστοσελίδα της Χριστίνας Κούντα, πληκτρολόγησε τη διεύθυνση www.cristinacountas.com
Εάν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί της, στείλε email στο cristina@cristinacountas.com
Θα τη βρεις και στο Facebook Cristina Countas’ designs
και στο Instagram cristinacountas
Tags: Cristina Countas, Handmade Artwear
Με ένα καλοκαιρινό pre–sale party, το Elma & Fred υποδέχτηκε…
Patrick Demarchelier: Ήρθε η ώρα για τους τίτλους τέλους… Ναι,…
Τα καλσόν που πρέπει να φορέσεις asap έχουν μηνύματα και……