Η Marianela Núñez, η διακεκριμένη χορεύτρια, πρίμα μπαλαρίνα και μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες στον κόσμο του μπαλέτου, έχει επιλεγεί φέτος για τη συγγραφή του Μηνύματος για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2024, που γιορτάζεται στις 29 Απριλίου. 

 Η Διεθνής Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από τη Διεθνή Επιτροπή Χορού του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου προς τιμήν του Γάλλου χορευτή, χορογράφου και συγγραφέα Ζαν-Ζωρζ Νοβέρ (Jean-Georges Noverre, 1727 – 1810), δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου. Η Διεθνής Ημέρα Χορού, η οποία εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου -ημέρα γέννησης του Ζαν-Ζωρζ Νοβέρ-, είναι αφιερωμένη στον χορό με στόχο να γιορτάσει την καθολικότητα αυτής της τέχνης, να υπερβεί κάθε πολιτικό, πολιτισμικό και εθνικό εμπόδιο και να φέρει κοντά τους ανθρώπους μέσα από την κοινή τους γλώσσα – τον χορό.

Το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, σε συνεργασία με τη Διεθνή Επιτροπή Χορού (IDC) και το World Dance Alliance (WDA), προσκαλεί κάθε χρόνο μία προσωπικότητα του χορού να γράψει το Διεθνές Μήνυμα, το οποίο μεταφράζεται σε περισσότερες από 20 γλώσσες, δημοσιοποιείται μέσα από το δίκτυο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και τα Εθνικά του Κέντρα (περισσότερα από 90 Εθνικά Κέντρα και πολλά Συνεργαζόμενα Μέλη), αλλά και από ομάδες χορού σε όλο τον κόσμο. Η διακεκριμένη χορεύτρια πρίμα μπαλαρίνα, Marianela Núñez, μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες στον κόσμο του μπαλέτου, έχει επιλεγεί φέτος για τη συγγραφή του Μηνύματος για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2024.

Μήνυμα για τη Διεθνή Ημέρα Χορού 2024

Marianela Núñez_Credit@Carlos Villamayor 2

 Μια ανάμνηση δεν είναι αρκετή για να γράψει κανείς ιστορία. Και η ιστορία ενός θεάτρου, όπως και η ιστορία του καθενός από εμάς, είναι επίσης η ιστορία των άλλων, του πώς μια τέχνη όπως ο χορός μετανάστευσε και αναπτύχθηκε σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη. Φωτογραφίες που αφηγούνται το ταξίδι κοσμούν τους τοίχους του Βασιλικού Μπαλέτου, η ιστορία καλεί τους πρωταγωνιστές της και ο χορός στην Αργεντινή λάμπει μέσα από κάθε ένα από αυτά τα ονόματα. Συχνά, οι θεσμοί βυθίζονται σε μια σιωπηλή ανωνυμία, χωρίς πρόσωπα ή επώνυμα, αποφεύγοντας τον απόηχο του παρελθόντος. Οι οργανισμοί που προωθούνται και στηρίζονται από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου-UNESCO, όπως το Συμβούλιο Χορού της Αργεντινής, συχνά λειτουργούν ως τείχος που σταματά τη λήθη.

Είμαι μαζί σας στη δέσμευση να διασώσουμε και να αναζωογονήσουμε την ιστορία των δασκάλων, των καλλιτεχνών και των χορογράφων που εμπλούτισαν τον κόσμο του χορού και αξίζουν να ακουστούν από τις μελλοντικές γενιές. Είθε όλοι μας να γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε θεατές, αλλά κληρονόμοι μιας παράδοσης που σφυρηλατήθηκε με τέχνη, αξιοπρέπεια και θυσίες, τρέφοντας την πορεία μας με αφοσίωση και αγάπη για την ομορφιά. Παρόλο που το μέλλον και το παρόν αιχμαλωτίζουν την προσοχή μας, χωρίς τα στέρεα θεμέλια του παρελθόντος, χωρίς τη γονιμότητα της γης μας, το δέντρο του χορού δεν μπορεί να ανθίσει.

Οι ρίζες είναι παράδοση και ταυτόχρονα… θρεπτικά συστατικά.

Μετάφραση στα ελληνικά από την αγγλική μετάφραση του πρωτότυπου Μηνύματος στα ισπανικά Γιόλα Κλείτου για το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ) 

Γνωριμία με την Marianela Núñez

Marianela Núñez_Credit@Carlos Villamayor 1

Με αρχική εκπαίδευση στο Instituto Superior de Arte del Teatro Colón, η Marianela Núñez, που γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου 1982 στο San Martin της Αργεντινής, έχει εξελιχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία στον κόσμο του μπαλέτου. Εντάχθηκε στο Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου το 1997, όπου εξελίχθηκε σε πρίμα μπαλαρίνα.

Μέσα από το ρεπερτόριό της έχει γοητεύσει το παγκόσμιο κοινό με αξέχαστες ερμηνείες σε έργα όπως Η Λίμνη των Κύκνων και Ωραία Κοιμωμένη του Τσαϊκόφσκι, Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Προκόφιεφ και Ζιζέλ του Αντάμ. Έχει λάβει διεθνή βραβεία, όπως το βραβείο “Benois de la Danse” και το βραβείο “Laurence Olivier”, καθώς και εθνικά βραβεία, όπως το βραβείο “María Ruanova” που απονέμεται από το Συμβούλιο Χορού της Αργεντινής και το βραβείο “Konex”, το 2010, για την καλύτερη χορεύτρια της δεκαετίας.

Η Marianela Núñez έχει αποσπάσει εξαιρετικά καλές κριτικές για τις ερμηνείες της· η ερμηνεία της στον ρόλο της Aurora (Ωραία Κοιμωμένη) θεωρείται η καλύτερη του Βασιλικού Μπαλέτου από το 1946, αποδεικνύοντας την ικανότητά της να μαγνητίζει το κοινό με την εξαιρετική εκφραστικότητα και τεχνική της. Η καριέρα της αποκαλύπτει όχι μόνο την τεχνική της δεινότητα, αλλά και τη βαθιά ευγένεια και τη δέσμευσή της στον χορό και τις μελλοντικές γενιές. Η γενναιόδωρη και αλτρουιστική προσωπικότητά της την έχουν καθιερώσει ως φάρο έμπνευσης και πρότυπο στον κόσμο του μπαλέτου και όχι μόνο.

 Μετάφραση στα ελληνικά από την αγγλική μετάφραση του πρωτότυπου Μηνύματος στα ισπανικά Γιόλα Κλείτου για το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΚΚΔΙΘ)